Dit is de titel van het bericht wat de Echo recentelijk heeft geplaatst voor en over Henk. Nu kunnen we natuurlijk zelf een terugblikbericht schrijven, maar zo mooi als zij het verwoorden, daar kunnen wij niet aan tippen. Vandaar dat ik hieronder het bericht heb gekopieerd. De Echo heeft per slot van rekening onze foto gestolen, dus dit zal neem ik aan geen probleem zijn. Echter wij hebben natuurlijk de meest "geweldige en exclusieve" foto's.
ZUIDERAMSTEL - Na 35 jaar heeft vrijwilliger Henk Mosch (62) afscheid moeten nemen van zijn tweede thuis; het buurthuis MFC. Vorige week werd Mosch nog even in het zonnetje gezet voor al zijn jaren trouwe dienst. Mosch is begonnen bij het buurthuis van het Buitenveldertse Ontmoeting Centrum (BOC). Later is dit het Multi Functioneel Centrum (MFC) geworden. 'Mijn jongste zoon zat op de crèche. Bij het ophalen van mijn zoon werd mij gevraagd of ik misschien zin had om naar de bingo-avond te komen. Dat heb ik gedaan. Prompt polsten ze hoe het met mijn vrije tijd zat en of ik mee wilden helpen in het buurthuis', vertelt Mosch. 'Vrije tijd had ik genoeg. Ik werkte toentertijd in ploegendienst. Beide banen waren goed met elkaar te combineren. Het begon met meehelpen bij de bingo. Daarna hielp ik met het aankleden van het buurthuis door bloemetjes neer te zetten. Vervolgens heb ik achter de bar gestaan. Later ben ik nog veel meer klusjes gaan doen zoals het helpen bij de jamsessie, de muziekavond, zondagmiddagsalon en koken voor diverse buurtgroepen.
Mosch stond voor iedereen klaar en zette zich overal voor in. Het maakte hem niets uit of de activiteiten bedoeld waren voor kinderen van vijf, ouderen van honderd of de Homogroep Buitenveldert. In het begin was Mosch zo'n twee à drie keer in de week te vinden bij het buurtcentrum. In de loop der jaren werd dat steeds meer. De laatste twee jaar was Mosch iedere dag te vinden bij het MFC. 'Ik was toen met de VUT. Aangezien ik om de hoek woonde, was dat dus lekker makkelijk. Mijn vrouw liet me daar vrij in. Zij had haar eigen dingetjes'.
Een collega met wie Mosch veel heeft samengewerkt is Eric Leenders. 'Zo'n twintig jaar hebben we samengewerkt. Zonder Eric had ik niet zoveel kunnen doen. We hebben veel samen gedaan. Als er iets georganiseerd werd van zes uur 's avonds tot vier uur 's ochtends dan is het een stuk makkelijker en gezelliger om dat samen te doen in plaats van alleen'.
Al die jaren heeft Mosch zich belangeloos ingezet. Alleen een barbecue, kerstborrel of een bloemetje stond daar tegenover. 'Ik deed het voor het buurthuis. Ik had een goed salaris. Je kan me omschrijven als een workaholic. Zomers had ik niet zoveel te doen. Vaak hielp ik dan een vriend met een slagerij om af te wassen of de kippen te grillen.' Afgelopen maandag was het erg emotioneel. Namens het stadsdeel kreeg Mosch een zilveren speldje voor zijn verleende diensten. 'Daar ben ik heel erg blij mee. Dat betekent voor mij dat ik word gewaardeerd.'
Niet alleen voor de bezoekers van het MFC is het gemis. Op zijn beurt mist Mosch het MFC. Om medische redenen moet Mosch gedwongen een stapje terug doen. Maar hem helemaal met rust laten doen zijn oud-collega's niet.
Mosch: 'Ze bellen me bij tijd en wijle nog op als ze ergens niet uit komen.'